2017 is alweer 20 dagen bezig, en nog geen enkel woord geschreven gekregen. Ik heb er wel vaak aan gedacht, maar mijn energiepeil is nog steeds aan de lage kant. Elk beetje fut dat de (h)ex niet aan me onttrekt, schenk ik aan mijn kids. Ze merken er weinig van. Denk ik. Mama is wel vaak moe en met momenten wel eens wat korter, maar ze zijn nog klein genoeg om er niet verder over na te denken. Gelukkig maar.
Dit jaar eens gestart zonder goede voornemens. Ook wel eens leuk, ik kan alvast niet falen haha. Langs de andere kant ook een beetje een vreemd gevoel. Alsof ik wat doelloos ronddobber. Maar dat is dan ook net wat ik doe. Wat aanmodderen. Deze kerstperiode heb ik beseft dat ik eigenlijk niet echt leef. Ik OVERleef. Ik dobber wat rond en tracht elke dag te overleven. En dat eigenlijk al voor zoveel jaren. Al die jaren onderga ik de (h)ex, weer ik me en probeer ik de beste strategie te vinden om ermee om te gaan. Nog geen enkele bleek eigenlijk effectief. Hij past de zijne natuurlijk ook aan naargelang mijn reactie. Het begint meer en meer op een straatje zonder eind te lijken en ik bereid me gewoon voor op een leven lang getreiter. En daar wil ik niemand in meeslepen. Het is al meer dan een dagtaak om te gaan werken én voor de kids te zorgen én te maken dat zij niet al te veel doorhebben van al het gedoe. En dat mama het met momenten écht niet meer kan uithouden. Nee, dat is geen optie!
Ik zou wat meer willen gaan sporten. Maar de kids zijn nog te klein om alleen thuis te blijven. En een babysit laten komen zodat ikzelf de luxe heb om een toerke in de buurt te gaan lopen, dat vind ik er zelf precies een beetje over… En budgettair eigenlijk ook geen verantwoorde uitspatting. Iets nieuws gaan studeren, daar heb ik noch de tijd noch de financiële mogelijkheden voor. Een nieuw lief, dat staat helemaal onderaan de lijst. Daar heb ik zelfs de goesting niet voor…
Ik heb niet echt tijd over, maar ik wil toch iets nieuws in mijn leven. Ik weet alleen nog niet wat…
Leven met een (h)ex 
Ik voel het vaak ook aan als overleven. Ik heb een acuut gebrek aan energie. Ik probeer tijd te maken om te sporten omdat dat me energie geeft, zowel fysiek als mentaal. Buiten sporten of in groep is natuurlijk ideaal maar daarvoor een babysit nemen zit er hier niet in. Ik heb een crosstrainer en een half uurtje doet veel. Je hebt al een crosstrainer voor 250 euro. Op tweedehandssites soms voor nog minder. Misschien het overwegen waard?
Wat betreft het aanhoudend pestgedrag van je ex: ik hoop echt dat het eens ophoudt. Zelf heb ik een gevoelig punt gezocht bij mijn ex (verwezen naar zijn slechte band met zijn natuurlijke vader) en daarop dan ingepraat. Het heeft bijna 2 jaar geduurd maar we stellen nu wel het belang van de kinderen voorop. En dat is ook het enige dat nog telt en waarover we communiceren. Echt Co-ouderschap is er hier wel niet want regeling is 90/10.
LikeLike